Besin Alerjisi Olan 0-2 Yaş Çocukların Annelerinde Anksiyete ve Bakım Veren Külfetinin Değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Besin alerjisi olan hastalar ve aileleri sağlıklı bireylere göre düşük yaşam kalitesi, anksiyete, depresyon ve strese sahip olup, ebeveynlerde bakım veren külfeti yüksektir. Çalışmamızda 0-2 yaş arası gıda alerjisi hastalarının annelerine eşlik edebilecek anksiyete bozukluğunun değerlendirilmesi ve gıda alerjisi olan hastaların annelerinde külfetin incelenmesi amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Gıda alerjisi olan 0-2 yaş arası çocukların annelerine ve kontrol grubu olarak sağlıklı çocukların annelerine sosyodemografik veriler, Hastane Anksiyete ve Depresyon Ölçeği (HADÖ), Psikolojik Belirti Tarama Listesi (SCL 90-R) ve Zarit Bakıcı Yükü Ölçeği ile ilgili anket uygulandı. Bulgular: Çalışmaya gıda alerjisi olan 67 çocuk annesi ve sağlıklı çocuğu olan 74 anne alındı. Zarit Bakım Veren Külfet Ölçeği puanı, gıda alerjisi olan çocukların annelerinde sağlıklı çocukların annelerine göre anlamlı olarak daha yüksekti (p=0,018). Besin alerjisi olan çocukların anneleri, genel SCL 90-R ölçeğinde anlamlı olarak daha yüksek bir genel puana sahipti (p=0,045). Besin alerjisi olan çocukların annelerinde HADÖ puanı anlamlı olarak yüksekken, Hastane Depresyon Ölçeği puanında fark yoktu (sırasıyla p=0,045, p=0,825). Sonuç: Annelerin külfet, anksiyete, depresyon gibi duygusal durumlarının değerlendirilmesi ve besin alerjisi ile baş etmeye çalışma stratejileri ihmal edilebilir. Bu nedenle besin alerjisi olan özellikle küçük yaştaki çocukların annelerinin psikososyal destek gereksinimleri değerlendirilmeli ve gerekli yönlendirme sağlanmalıdır.

Aim: Patients with food allergy and their families have poor quality of life, anxiety, depression, and stress compared to healthy individuals, and the Caregiver Burden is high in the parents. In our study, it was aimed to evaluate the anxiety disorder that may accompany the mothers of food allergic patients aged 0-2 years, and to examine the Caregiver Burden in the mothers of food allergic patients. Materials and Methods: A questionnaire about sociodemographic data, Hospital Anxiety Depression Scale (HADS), Psychological Symptom Checklist (SCL 90-R), and Zarit Caregiver Burden Scale were administered to the mothers of food-allergic children aged 0-2 years and the mothers of healthy children (MHC) as the control group. Results: Sixty seven mothers of children with food allergy and 74 MHC were enrolled in the study. Zarit Caregiver Burden Scale was significantly higher in the mothers of children with food allergy than in the MHC (p=0.018). Mothers of food allergic children had a significantly higher overall score on the general SCL 90-R scale (p=0.045). While the hospital anxiety scale score was significantly higher in the mothers of children with a food allergy, there was no difference in the HADS (p=0.045, p=0.825, respectively). Conclusion: Evaluation of mothers’ emotional status such as burden, anxiety, and depression and coping with food allergy strategies can be neglected. Therefore, the requirement of psychosocial support for the mothers of children with food allergy, especially in the young age group, should be evaluated and provided when necessary.