Examining the Correlation Between the GOSE Index and Atrial Arrhythmia Development with Electrocardiographic P-wave Properties in Patients with Ebstein’s Anomaly

Abstract

Introduction: Ebstein’s anomaly (EA) is a congenital malformation of the tricuspid valve. In the present study, the aim was to examine the relationship between the Great Ormond Street Score (GOSE) index and P-wave characteristics in patients with EA. Patients and Methods: Unoperated patients with EA were evaluated retrospectively. Echocardiographic GOSE indices were calculated for each patient. The P-wave characteristics on the 12-channel electrocardiography (ECG) were also evaluated simultaneously. Results: There were EA 24 cases in the study. The median age was 12 months (range, 1 day-8 years). The median P-wave dispersion was 18 msn (range, 8-36 msn), median P-max duration was 86 msn (range, 58-104 msn), median P-min duration was 62 ms (range, 18-88 msn), and median P amplitude was 2.7 mm (range, 1.2-5 mm). Atrial arrhythmia was detected in eight cases. In the arrhythmia group, the P dispersion and P-max duration were significantly higher than in the non-arrhythmic group (p< 0.05). The median GOSE index was measured as 0.62 (range, 0.2-1.3). The GOSE index grade was detected as Grade 1 in 8 cases, Grade 2 in 12 cases, and Grade 3 in 4 cases. When the patients’ GOSE index and P-wave characteristics were evaluated, a positive correlation was found between the P-max (r= 0.5, p= 0.02) and P amplitude (r= 0.780, p= 0.001). There was no significant correlation between the P dispersion and P-min durations (p> 0.05). Conclusion: In EA cases, the GOSE index can be estimated, especially by evaluating the P-wave maximum duration and amplitude. Thus, clinicians may have an idea about the prognosis of cases with EA by evaluating the P-wave changes in ECG and especially the development of supraventricular arrhythmia.

Giriş: Ebstein anomalisi (EA) triküspit kapağın konjenital bir malformasyonudur. Bu çalışmada EA’lı olgularda “Great Ormond Street Score (GOSE)” indeksi ile P dalga özellikleri arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlandı. Hastalar ve Yöntem: Ameliyat olmamış ve EA tanısı alan olgular retrospektif olarak değerlendirildi. Hastaların ekokardiyografik olarak GOSE indeksleri hesaplandı. Eş zamanlı çekilen 12 kanallı elektrokardiyografi (EKG)’deki P dalga özellikleri (P maksimum, P minimum, P dispersiyon, P amplitüdü) ölçüldü. Sonuçlar değerlendirildi. Bulgular: Çalışmada EA’lı 24 olgu mevcuttu. Ortanca P dalga dispersiyonu 18 msn (aralık: 8-36 msn), ortanca P-maks süresi 86 msn (aralık: 58-104 msn), ortanca P-min süresi 62 msn (aralık: 18-88 msn) ve ortanca P amplitüdü 2.7 mm (aralık: 1.2-5 mm) olarak hesaplandı. Atriyal aritmi 8 olguda saptandı. Aritmisi olan grupta nonaritmik grupta P dispersiyon ve P-maks süresi anlamlı olarak daha yüksekti (p< 0.05). Ortanca GOSE indeksi 0.62 (aralık: 0.2-1.3) olarak ölçüldü. GOSE indeksi derecesi 8 olguda Grade 1; 12 olguda Grade 2 ve 4 olguda Grade 3 olarak saptandı. Hastaların GOSE indeksi ile P dalga özellikleri değerlendirildiğinde; P-maks (r= 0.5, p= 0.02) ve p amplitüdü (r= 0.780, p= 0.001) arasında pozitif yönde bir ilişki saptandı. P dispersiyonu ve P-min süreleri arasında anlamlı ilişki gözlenmedi (p> 0.05). Sonuç: EA’lı olgularda özellikle P dalga maksimum süresi ve amplitüdü değerlendirilerek GOSE indeksi tahmin edilebilir. Böylece klinisyenler EKG’deki P dalga değişiklikleri ile EA’lı olguların prognozu hakkında ve özellikle supraventriküler aritmi gelişimi yönünden fikir sahibi olabilirler.