Çocukluk çağı travmatik yaşantılarının psikolojik dayanıklılık ve evlilik doyumu ile ilişkisi

Abstract

Bu araştırmada evli bireylerde çocukluk çağı travmatik yaşantıların psikolojik dayanıklılık ile evlilik doyumu arasındaki etkililiğin ortaya konulması amaçlanmıştır. Aynı zamanda bu çalışmayla bireyin çocukluk çağı travmatik yaşantılarının kötüye kullanım (cinsel, fiziksel, duygusal, duyusal) ve ihmalin psikolojik sağlamlık ve evlilik doyumu belirtileri üzerindeki etkisini incelenmiştir. Araştırma ilişkisel tipte olup verilerin toplanmasında anket yöntemi kullanılmıştır. Araştırma verilerinin toplanmasında 307'si kadın, 61'i erkek olmak üzere toplamda 368 evli birey çalışmaya dahil edilmiştir. Katılımcıların kişisel özelliklerinin ortaya konulabilmesinde araştırmacı tarafından geliştirilen 'Sosyo-Demografik Bilgi Formu' kullanılırken, çocukluk çağı travmatik düşüncelerin tespitinde 'Çocukluk Çağı Travmaları Ölçeği (ÇÇTÖ)', psikolojik dayanıklılığın tespitinde 'Yetişkinler İçin Psikolojik Dayanıklılık Ölçeği (YİPDÖ)' ve evlilik doyum düzeylerinin tespit edilmesinde de 'Evlilik Doyumu Ölçeği' kullanılmıştır. Toplanan verilerin analizinde ve çözümlenmesinde bilgisayar temelli istatistik programından yararlanılmıştır (SPSS). Kullanılan ölçme araçlarının normal dağılıma sahip olup olmadığını belirlemede çarpıklık ve basıklık değerlerine bakılırken, ölçeklerin güvenirlilik düzeylerinin tespitinde ise iç tutarlılık oranlarına bakılmıştır. Araştırma değişkenlerinin birbirleriyle ilişkisini, gücünü ve yönünü belirlemede korelasyon ve regresyon çözümleme bulgularından yararlanılmıştır. Gruplar arası analizlerde ise değişken sayıları baz alınarak t testi ve Anova analizlerinden yararlanılmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre evlilik doyumu ile çocukluk çağı travmaları arasında orta güçlü negatif ilişki tespit edilirken evlilik doyumu ile psikolojik dayanıklılık arasında düşük güçlü doğrusal ilişki tespit edilmiştir. Son olarak çocukluk çağı travmaları ile psikolojik dayanaklılık arasında da düşük güçlü negatif ilişki tespit edilmiştir. Sonuç olarak araştırmaya katılan evli bireylerde evlilik doyumu yükseldikçe çocukluk çağı travmatik düşüncelerin azaldığı, evlilik doyumu yükseldikçe psikolojik dayanıklılığın arttığı ve son olarak çocukluk çağı travmatik düşünceler yükseldikçe psikolojik dayanaklılığın düştüğü bulunmuştur. Çocukluk çağı travmaları, psikolojik dayanıklılık ve evlilik doyumu kavramları ile ilgili olarak toplumsal bilinçlendirme amacıyla farkındalık çalışmalarının yapılması önerilmektedir.

In this study, it was aimed to reveal the effectiveness of childhood traumatic experiences between psychological resilience and marital satisfaction in married individuals. At the same time, in this study, the effects of childhood traumatic experiences of abuse (sexual, physical, emotional, sensory) and neglect on psychological resilience and marital satisfaction symptoms were examined. The research is of relational type and the survey method was used to collect the data. In the collection of research data, a total of 368 married individuals, 307 women and 61 men, were included in the study. While the 'Socio-Demographic Information Form' developed by the researcher was used to reveal the personal characteristics of the participants, the 'Childhood Traumas Scale (CTS)' was used to detect childhood traumatic thoughts, the 'Psychological Resilience Scale (YRPSS)' was also used to determine psychological resilience and marital satisfaction levels. The 'Marriage Satisfaction Scale' was used. A computer-based statistical program (SPSS) was used in the analysis and analysis of the collected data. While skewness and kurtosis values were checked to determine whether the measurement tools used had a normal distribution, internal consistency ratios were checked to determine the reliability levels of the scales. Correlation and regression analysis findings were used to determine the relationship, strength and direction of the research variables with each other. In the analyzes between groups, t-test and Anova analyzes were used based on the number of variables. According to the findings of the study, a moderately strong negative relationship was found between marital satisfaction and childhood traumas, while a low-strong linear relationship was found between marital satisfaction and psychological resilience. Finally, a low-powered negative relationship was found between childhood traumas and psychological resilience. As a result, it was found that as marital satisfaction increases, childhood traumatic thoughts decrease in married individuals who participated in the research, psychological resilience increases as marital satisfaction increases, and finally, psychological resilience decreases as childhood traumatic thoughts increase. It is recommended to carry out awareness studies for the purpose of raising social awareness about the concepts of childhood traumas, psychological resilience and marital satisfaction.