Obez Bireylerde Problemli Yeme Davranışları ve Çocukluk Çağı Travmaları İlişkisinin İncelenmesi

Abstract

Giriş: Obezite, Dünya Sağlık Örgütü (WHO) tarafından en riskli 10 hastalıktan biri olarak kabul edilmekte ve günümüz dünyasında, özellikle gelişmiş ülkelerde en önemli bir sağlık problemi olarak karşımıza çıkmaktadır. Problemli yeme davranışları ve yeme bozuklukları tıbbi, sosyal ve psikolojik sorunlara yol açmakta ve yaşam kalitesini olumsuz etkilemektedir. Problemli yeme davranışlarının toplumda görülme sıklığı gün geçtikçe artmakta ve giderek daha ciddi bir sorun haline gelmektedir. Çocukluk çağı travmaları ile psikopatoloji ve yeme bozuklukları arasındaki ilişki literatürde yer bulmaktadır. Amaç: Bu araştırmanın amacı obez bireylerde problemli yeme davranışları ile çocukluk çağı travmaları arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Gereç ve Yöntem: Bu araştırma, İstanbul ilinde bulunan T.C. Bezmiâlem Vakıf Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesine başvuran ve obezite tanısı konulmuş, okuma-yazma bilen ve araştırmaya gönüllü katılmış, 118 obez birey üzerinde özbildirim yöntemi ile gerçekleştirilmiştir. Araştırmada veri toplama aracı olarak; Sosyodemografik Veri Formu, Çocukluk Çağı Travma Ölçeği, Hollanda Yeme Davranışı Anketi ve Yeme Bozukluğu Değerlendirme Ölçeği kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen veriler SPSS (Statistical Package for Social Sciences) 23.0 paket programı kullanılarak analiz edilmiştir. Araştırmanın niceliksel verilerinin karşılaştırılmasında Mann Whitney-U ve Kruskal Wallis H-Testlerinden yararlanılmış ve regresyon analizi yapılmıştır. Bulgular: Araştırmada, kişisel bilgi formu ve anketler 118 kişiye dağıtılmıştır. Ancak 2 kişi araştırmaya katılmaktan vazgeçmiş ve 4 kişinin de ilgili formları geçersiz sayılmıştır. Çalışmaya 70'i (%62,5) kadın ve 42'si (%37,5) erkek olmak üzere toplam 112 birey dahil edilmiştir. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre, araştırmaya katılan kişilerin cinsiyet, sosyoekonomik ve çalışma durumları ile çocukluk çağı travmaları arasında fark anlamlı bulunmuştur. Çocukluk çağı fiziksel istismar puanı ile duygusal yeme puanları arasında orta düzeyde, pozitif yönde ve anlamlı bir ilişki olduğu görülmektedir (r= 0.290, p<.05). Çocukluk çağı cinsel istismar puanı ile duygusal yeme puanları arasında orta düzeyde, pozitif yönde ve anlamlı bir ilişki olduğu görülmektedir (r= 0.227, p<.05). Çocukluk çağı cinsel istismar puanı ile kilo endişesi puanları arasında düşük düzeyde, pozitif yönde ve anlamlı bir ilişki olduğu görülmektedir (r= 0.214, p<.05). Çocukluk çağı duygusal istismar puanı ile duygusal yeme puanları arasında orta düzeyde, pozitif yönde ve anlamlı bir ilişki olduğu görülmektedir (r= 0.370, p<.05). Çocukluk çağı duygusal istismar puanı ile kısıtlayıcı yeme puanı arasında düşük düzeyde, pozitif yönde ve anlamlı bir ilişki olduğu görülmektedir (r= 0.254, p<.05). Çocukluk çağı duygusal istismar puanı ile yeme endişesi puanı arasında orta düzeyde, pozitif yönde ve anlamlı bir ilişki olduğu görülmektedir (r= 0.503, p<.05). Sonuç: Araştırmadan elde edilen bulgulara göre, obez bireylerde problemli yeme davranışları ile çocukluk çağı travmaları arasında anlamlı bir ilişkinin var olduğu sonucu ortaya çıkmıştır. Çocukluk çağında yaşanan travmaların, yaşamın ilerki dönemlerinde psikopatolojilere neden olabileceğinden hareketle, çocukluk çağındaki travmaların yaşanmasını önlemeye yönelik çalışmalar önem taşımaktadır. Bu nedenle, ailelerin bu konudaki bilinç düzeyinin arttırılması ve toplumsal bilincin oluşturulması gerekmektedir. Obez bireylerde problemli yeme davranışları ve çocukluk çağı travmaları arasındaki ilişkinin tüm yönleriyle aydınlatılabilmesi için daha fazla ve büyük çaplı çalışmalara ihtiyaç bulunmaktadır. Anahtar Kelimeler: Obezite, Obez Birey, Problemli Yeme Davranışları, Çocukluk Çağı Travmaları

Introduction: Obesity is accepted by the World Health Organization (WHO) as one of the 10 most risky diseases, and in today's world, especially in developed nations we confront it as one of the most important health problems. Problematic eating behaviours and eating disorders cause medical, social, and psychological problems and negatively affect quality of life. The frequency of problematic eating behaivours increases as days pass, and as it progress, it is becoming a serious issue. The relationship between childhood trauma and psychopathology and eating disorders has been covered in literature. Purpose: The purpose of this research is the examination of the relationship between problematic eating behaviours and childhood trauma in obese individuals. Materials and Methods: This research was carried out with self-report survey methods on 118 obese individuals who applied to the T.R. Bezmiâlem Foundation University Medical Faculty Hospital in Istanbul province and who have been diagnosed as obese, know how to read and write, and who volunteered for the study. As a means of data collection in the study, a socio-demographic form, the Childhood Trauma Questionnaire (CTQ), the Dutch Eating Behaviour Questionnaire (DEBQ) and the Eating Disorder Examination Questionnaire (EDEQ) were used. The data obtained during the study was analyzed using the SPSS (Statistical Package for Social Sciences) 23.0 pack program. The Mann-Whitney-U and Kruskal Wallis H-Tests were used in the comparison of quantitative data from the research and a regression analysis was performed. Results: In the study, totally 112 of 118 individuals, including 70 (62.5%) women and 42 (37.5%) men who filled out the personal information form and responded to the survey questions, were studied. 2 of participants left the survey undone and 4 was regarded as invalid. As a result of research, a significant difference was found between gender, socioeconomic status, working condition and childhood traumas of the participants. It is observed a positive significant relationship at medium level between childhood physical abuse scores and emotional eating scores (r= 0.290, p<.05). There is also a positive significant relationship at medium level between childhood sexual abuse scores and emotional eating scores (r= 0.227, p<.05). It is determined that there is a positive significant relationship at low scale between childhood sexual abuse scores and weight concern scores (r= 0.214, p<.05). It is observed a positive significant relationship at medium level between childhood emotional abuse scores and emotional eating scores (r= 0.370, p<.05). Childhood emotional abuse scores and restraint eating scores are related significantly and positively at low level (r= 0.254, p<.05). There is also a positive significant relationship at medium level between childhood emotional abuse scores and eating concern scores (r= 0.503, p<.05). Conclusion: Results from the research show that there is a relationship between problematic eating behaviors and childhood trauma in obese individuals. Because childhood trauma can cause psychopathology later on in life, it is important to study the prevention of traumatic experiences in childhood. For this reason, it is important to increase the level of awareness of families on this issue and to create societal awareness. More extensive studies are necessary to shed light on all aspects of the subject; relationship between problematic eating behaviors and childhood trauma in obese individuals. Key Words: Obesity, Obese Individual, Problematic Eating Disorders, Childhood Trauma